Mijn werk was af en de computer afgesloten. Slechts één A4 lag er nog. Een collega was zo vrij geweest het Gronings volkslied uit te printen en op mijn bureau achter te laten. Op deze ietwat ludieke wijze wenste ze mij een succesvolle verhuizing toe. Ik las het vluchtig en realiseerde mij dat er nog een stevige taalbarrière te overwinnen viel. Ik vouwde de A4 nauwkeurig en stopte deze in mijn vestzak. Ik had mijn stoere schoudertas deze ochtend thuisgelaten. Niet voor niets was het mijn laatste dag voor de vakantie. Ik nam afscheid van een enkele collega. Het was vandaag een extreem stille vrijdag.
De omstandigheden verhinderden een ultiem vakantiegevoel. Ik realiseerde mij dat ik dit traject vandaag voor het laatst volgde. Maar van enige neerslachtigheid was geen sprake. De A2 kan mij gestolen worden. Maar probeer een dief maar eens zo gek te krijgen. Waarschijnlijk was er een andere reden voor mijn gebrek aan euforie. Ik reed ontspannen Abcoude en Vinkeveen voorbij en stoeide wat met oude cd's.
Amy Winehouse bleek daarop uitermate populair. Op elke cd gaf zij acte de présence. Ik snoerde haar telkens de mond. Uiteindelijk moest Matisyahu, zoals wel vaker het geval was, mij blijmoedig stemmen. Drie weken vrijheid lagen aan mijn voeten! Maar zelfs dat bleek onbegonnen werk. Ik verontschuldigde mij, als niet praktiserend Jood, wat knullig bij de artiest. Natuurlijk zou hij mij niet horen, maar het vroegtijdig afbreken van zijn muziek voelde als verraad. Ik wens geen Joden te beledigen. Ik passeerde Breukelen. De volgende afslag was de mijne.
Ik nam de afslag Maarssen en remde nonchalant bij de eerste verkeerslichten. Hoewel ik ontspannen was voelde het nog altijd niet als vakantie. Terwijl ik het bord Maarssen passeerde wist ik dat ik bijna daar zou zijn, wat nog een week mijn thuis was. Ik reed de wijk binnen. Al snel zag ik mijn zoon in de weer met een kruiwagen. Hij vervoerde dozen naar schuren. Achter zijn playstation weggerukt. Hij wist dat van ontkomen geen sprake kon zijn. Ik parkeerde de personenbus en slenterde naar huis.
Voor de deur signaleerde ik stapels gesloopt laminaat. Ik betrad de betonnen vloer in de hal. Gaf mijn vrouw een kus terwijl ik mijn schoenen naast de radiator plaatste. De grondverf was hierop goed zichtbaar. Ik legde mijn sleutels naast de diverse verfmaterialen op de riante eettafel. Beukenhout vermoed ik. De tafel had zijn functie tijdelijk verloren. Maaltijden werden op de driezitter genuttigd. Danwel op een tafelkleed op de vloer. Ik telde de veertien treden naar boven. Mijn sokken plakten aan de lijmresten.
De eerste verdieping leek verhuisklaar. Bedden stonden hier gedemonteerd en demonstratief tegen de muur. Ik rook de geur van wasverzachter richting zolder. Ook op de bovenste woonlaag was al het nodige werk verricht. Deze verdieping diende voorlopig tevens als kampement voor een viertal pubers. Ik daalde weer af richting begane grond. Ik opende de koelkast en greep een koude Amstel. Ik nodigde mijn lief uit voor een pauze in de tuin. Ze mompelde "ja, is goed". Ik schonk mijn bier in het laatste nog beschikbare bierglas. Ik nam een grote slok en slaakte een diepe zucht. Mijn vakantie was begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten