Writers-block of writersblock?

Laat ik het schrijven weer eens oppakken. Elke dag een uurtje. Om er weer in te komen. Het is te lang geleden en het blijft knagen. Eerst maar eens een lekker plekje zoeken.

Ik probeer mij af te zonderen van wat er om mij heen gebeurt. Terwijl ik schrijf wordt er een beker thee voor mij neergezet. Nou ja thee, gloeiend heet water in een crème achtige beker met een riant oor. De blauwe bloemetjes op de mok ogen oubollig.  We hebben er ook maar één van. Waarschijnlijk door mijn vrouw gejat in één of ander hotel. De smaak van de thee moet ik nog kiezen. Het wordt Ginger & Blueberry Infusion. Ik moet aan een thee-infuus denken en vraag mij af of daar wel een streepje tussen moet.

De hond drentelt onrustig heen en weer. Vraagt zich af wat ik hier ineens doe. In die hoek. In de keuken. Mijn vrouw is de neurotische hond ook zat en stuurt haar naar haar plaats. Op enige afstand ligt ze nu, maar wel recht in mijn gezichtsveld. Haar Disney-ogen (streepje ?)  weten van geen wijken. Soms kijk ik even op maar dan draai ik snel mijn hoofd weer richting pc-scherm beeldscherm. Tegelijkertijd vraag ik mij af of daar wel een streepje tussen moet. PC-scherm. Misschien is beeldscherm beter. Ik ga het aanpassen.

De telefoon ligt weliswaar omgekeerd op tafel, je wil per slot van rekening niet gestoord worden in je schrijfproces, toch draai ik hem met regelmaat om. Je zal maar een whats-app missen. Moet daar eigenlijk wel  streepje tussen? Ik denk dat het allebei mag.

Mijn vrouw meldt dat ze zin heeft in chips. We hebben het niet in huis en willen het ook niet in huis. We letten op ons gewicht sinds we terug zijn van vakantie. Weinig succesvol voorlopig. In elk geval wat mij betreft. Ik zag het vanochtend nog in de spiegel. De rest valt allemaal best mee, maar die buik steekt te ver uit en heeft meer dan voldoende omvang.

Net terwijl ik denk in een ander universum te zijn en het schrijven kan beginnen, richt mijn focus zich op een kleurrijke Marokkaanse lamp. De lamp brandt fel en staat direct naast mij op de lange keukentafel. Het is een mooie, mysterieuze sfeervolle lamp. Gekocht in Zuid-Spanje. Het was in Cordoba. Graad of twintig. Prachtige stad trouwens. Heerlijk ontspannen sfeer zo typisch voor Zuid-Spanje. Zeker weten dat daar een streepje tussen moet trouwens.

De hond wil naar buiten. Ze is het zat. Zo komt er nooit iets op papier. Maar ik neem het haar niet kwalijk. Morgen maar weer eens proberen.