Harry Pottercollege

Aan een terras op de Groningse Grote Markt bespreken we de zojuist bezochte school. Een soort Harry Pottercollege. Hoge deuren en dito kasten waar op elk moment een leerling op een vliegende bezem uit tevoorschijn kon komen. De restanten zakjes paprikachips, drinkbekers en Sportlifeverpakkingen staken schril af tegen de statige marmeren trappen.

De school lag niet ver van de Grote Markt. Door hen het Neude genoemd. Daar waar de Martinitoren werd vergeleken met de Dom. Het symbool van FC Utrecht. De hoogste toren van het land. Waarvan de geschiedenis bij allen van ons bekend is. Het ontbrekende middenrif.

Jullie mogen jij zeggen tegen ons. Aldus de coördinator van de brugklassers. Ik zie ze lachen en denken: hé man, wat denk jij nou? Dat ik U ga zeggen ofzo? Maar ik hoor niets. De verlegenheid won het van de bravoure.

Het onderwijzend personeel haalde alles uit de kast om ze te overtuigen. Niets was hen teveel. Zelfs de lerarenkamer werd bezocht. Tegenwoordig blijkbaar een moderne chillroom. Vroeger werd daar tenminste nog gerookt. Maar de boodschap van de schoolvertegenwoordigers was duidelijk: dit is een leuke school!

De één droeg bij vertrek quasi nonchalant zijn zojuist gescoorde rugzak daar waar het hoorde. De ander moffelde het weg. Een derde ontving geen tasje, zij ging al naar ' de vierde' . En we eindigden zoals gezegd op het terras. Om te evalueren.

Ze zijn er nog niet van overtuigd. De binnenstad is nog onbekend terrein. Gaan ze wel vrienden maken. Ik moet al gelijk op kamp. Het lijkt wel een gevangenis. Een greep uit een lange rij tegenwerpingen. Maar het komt vast goed.

Was het maar vast 12 september...